Surat Kanggo Nina

SURAT KANGGO NINA

Jeno ~

                Aku kaget,wektu Nina ngendikan yen deweke arep budhal menyang Inggris. Ora kaweruh kena apa ati iki rasane kelangan,senajan ora lila yen Nina budhal,nanging piye maneh deweke budhal kanggo ngenyam pendidikan. Aku mung bisa pasrah lan menehi dungo supaya Nina apik-apik wae ing perantauan.

                Isuk muput aku wes budhal menyang griyane Nina,amarga aku wes janji yen bakal ngaterake deweke menyang bandara

                “Sepurane ya Jeno,aku wes ngrepotake kowe kaya ngene” ngendikane Nina ingkang nyambut aku ing ngarep omah

                “Gakusah ngunu toh Nin,aku iki yo kanca reket mu kaet cilik nganthi saiki. Dadi ora usah sungkan”

                “Suwon bangetloh Jeno” deweke mesem karo ngepak barang-barang sing kape digawa

                “Iya Nina,iki wes rampung kabeh toh. Yen wes ayo budhal ben ora ketinggalan pesawat”

Sawise ngepak barang lan midah menyang bagasi aku karo Nina banjur pamit lan budhal menyang bandara

                “Ati-ati nduk,ojo lali maem lan nelfon ibu utawa ayah”

                “Enggeh ibu”.

                Ing bandara aku lan Nina age-age melbu lan ngucapno salam perpisahan

                “Jen aku titip ibu lan ayah ya,yen ana apa-apa ojo lali kowe kudu telfon aku”

                “kowe ya kudu ati-ati neng kono lan aja lali njaga kesehatan”

Nina budhal karo mesem,banyu mata rasane kudu brebes mili ananging aku ora pengen Nina weruh yen aku ngrasa kelangan. Aku mung bisa natap Nina saka adohan.

                Aku lan Nina wes dadi kanca reket kaet cilik,umurku karo deweke beda 3 tahun. Kaet cilik aku nganggep Nina kaya adikku dewe kaya dene Dahyun sing adik kandungku. Ananging tambah suwe aku ngrasa yen aku tresno karo Nina,tapi aku ora gelem yen de’e tambah ngadoh saka aku,aku ya ora pengen nggawe Nina lara ati gara-gara aku.

                Kaet SMA Nina duweni pengarep-arep yen dewek’e bakal daftar kuliah menyang universitas Inggris. Aku mung nyemangati dewek’e lamun ora nganggep serius. Jebul lulus aku baru nyadar yen Nina ora guyon karo pengarepane. Dewek’e daftar beasiswa ing salahsawijine universitas ing Inggris.

~~~

                Wes telung tahun kepungkur aku ora ketemu Nina,aku kepengen nyusulde’e menyang Inggris. Aku wes pamit menyang ibu lan adikku Dahyun,aku bakal nyatakno tresnoku marang Nina.

Dahyun~

               

                Aku,mas Jeno lan mbak Nina dadi kanca reket kaet cilik nganthi saiki,malah mas Jeno luweh saying marang mbak Nina ketimbang aku seng adike dewe. Aku weruh yen mas Jeno wes dewasa,rasa seng di duweni mas Jeno marang mbak Nina yawes bedo. Mas Jeno lan mbak Nina pada-pada Tresno nanging ya pada-pada gengsi anggone ngendikan yen tresno. Wes telung tahun anggone mbak Nina budhal menyang Inggris lan wes seminggu seng wingi mas Jeno pamit kanggo nyusul,nanging apa sing dikarepe mas Jeno ora bias kawujud.

                “bu umpamane mas Jeno nikah karo mbak Nina piye bu?”pitakonku marang ibu

“ana apa ta,kowe kok takok kaya mengkono”

“ora apa-apa bu,aku kepengen weruh wae napa pendapate ibu”

“ibu jelas setuju toh Hyun,apa maneh Nina iku areke apik lan pinter” mengkono jelase ibu marang aku

“Kepenak nggeh bu,yen duwem bak kaya dene mbak Nina”

“nanging piye maneh Hyun, Nina pancen duduk jodohe mas mu”

“aku kangen karo Mas bu”

“pada nduk,yawes saiki ayo turu menesok kowe kan kudu sekolah”

“nggeh bu”

Ngunu maeng ngendikanku karo ibu,rasane yen oleh balen aku ora bakal ngolehi mbak Nina budhal menyang Inggris. Aku pengen mbak Nina lungguh anteng ing pinggirku,dolan bareng karo aku lan mas Jeno. Aku pengen bali kaya biyen maneh

Setahun sawise

                Dina iki mbak Nina bakal muleh  lan nerusake pekerjaane ing Indonesia. Aku,budhe,pakdhe lan ibu wes tumuju menyang bandara kanggo nyusul mbak Nina. Sawise ing bandara pesawate mbak Nina tasek mantun mudun,bocah wadon perawakane putih lan rambut sepundak ingkang disemir pirang mlangkah karo eseman ingkang indah,budhe karo pakdhe langsung ngrakut mbak Nina,banjor aku lan ibu.

                “piye nduk sekolah mu  ingkono” pitakone budhe marang mbak Nina

                “sae bu,ing mengkono Nina nggada kanca ingkang apik-apik lan wes kaya keluargane Nina dewe”

                “Dahyun,endi toh mas mu Jeno kok ora melu”

Sawise pitakon saka mbak Nina kabeh pada meneng lan bingung kudu ngamang apa

                “mas Jeno ngenteni sampean mbak”

                “kena apa toh kok ora melu,mrene wae. Jeno yo ora menehi kabar menyang aku sawise telung tahun aku ing Inggris”

                “ayo mbak,dibahas engko wae. Mas Jeno bakal seneng yen bias kepetok sampean”.

Aku lan rombongan ngajak mbak Nina menyang panggonane mas Jeno ngenteni mbak Nina,sawise ing panggonan mbak Nina kaget lan ora weruh apa maksudte aku ngajak deeweke mrene.

Panggonan ingkang dadi rumah terakhir katon rapi lan kaya isi anyar iki katon indah,mbak Nina esek kebingungan karo apa sing tak maksud.

“Hyun iki apa ta maksudte?”

“iya mbak,setahun kepungkur sakdurunge mbak Nina muleh. Mas Jeno arep nyusul mbak Nina menyang Inggris ananging pesawat ingkang ditumpangi mas Jeno ngalami kecelakaan, mas Jeno sempet sadar ananging takdir Allah liya mbak,mas Jeno ora bias ketemu mbak Nina maneh” Krungu mengkono maeng penjelasanku.mbak Nina langsung brebes milih nangisi mas Jeno.

“mbak iki ana titipan saka mas Jeno” omongku karo ngraga sak jaket seng tak gawe

“apa ta iki Hyun?” pitakone mbak Nina karo sesenggukan

“aku ora weruh mbak,mas Jeno pengen mbak Nina dewe seng bukak”

Mbak Nina bukak karo ati-ati isine,saka amplop coklat kuwi. Kalung,surat lan foto,sawise maca surat saka mas Jeno mbak Nina ngrakut akubanjur nangis sak kenceng-kencenge

                “Hyun aku nyesel”

“ana apa ta mbak aku ra ngerti?”

“ing surat iki mas mu ngomong,yen de’e tresno karo aku. Jeno ora pengen aku sedih,Jeno pengen aku seneng. Nanging aku ora bisa Hyun aku ya tresno marang Jeno,aku bali mrene amarga aku pengen bareng-bareng karoJeno Hyun”

“mbak seng sabar wae ya mbak,mas Jeno ora bakal seneng ndeleng sampean kaya ngene”

Sawise ngunu maeng,aku,mbak Nina lan rombongan tumuju menyang omah. Aku weruh mbak Nina iku bocah seng kuat,aku ya yakin mbak Nina bias nglalekake mas Jeno kanggo nyambung uripe…..

RAMPUNG

dening :

1. Masfufatur Roshida/23
2. Reka Oktavia/25