katresnanan

katresnan 

Saknalika takbukak selembar-selembar neng buku Diaryku, sadhelatakwaca lan takeling-eling pambengen siji poro siji sing ana neng buku diaryku.“Duh Gusti, apa iki kedadean? Dhisik sing jenenge tresna Monyet nalika aku SMP ning tetap nguwawa nganti wektu iki?” Takonku nang Gusti.Tuutt.tuutt...tut...“Siap-siap ya mengko jam 7 tak jemput.”Kuwi pesan singkat saka Prisma. Ya, Prisma dheweke yaiku tresna Monyetku naliko sekolah neng SMP, embuh ngapa bisa nguwawa nganti sajrone iki.Jenengku Ningsih aku salah siji Mahasiswi neng Universitas neng kuthaku lan Prisma yaiku pacarku, pacar pisanku kawit aku SMP lan nganti wektu iki. Bersyukur aku nduwe pacar kaya dheweke, mbasi dheweke luwih dhemen mentingna kanca-kanca lan hobine ning dheweke ora tau nglalekne aku.Aku isih eling wektu dheweke ping pisan ngomongke isi ati ne nangku.Neng taman sing nganti wektu iki isihdadi panggon favorit ku lan dheweke, malah aku lan Prisma kerep ngentekake wayah bengi neng taman kuwi mung kanggo ngitung cacah lintang lan mrada becike langit akeh lintang sing disinari cahya rembulan. Ora lali ngeling-eling ujar awake dhewe dhisik.





1. Reo Damai / 27
2. Salahudin / 29